نخل‌ها ایستاده می‌میرند

جاسم غضبانپور که عکاسی را در زادگاهش، خرمشهر آغاز کرده بود، با شروع حمله عراق به ایران به عکاسی از رویدادها و حوادث جنگ پرداخت و تا پایان آن به عنوان عکاس در جبهه‌ها حضوری مستمر داشت. عکاسی از خرمشهر بعد از بازپس‌گیری آن از نیروهای بعثی را می‌توان به عنوان یکی از شاخص‌ترین کارهای او در دهه ۱۳۶۰ دانست.

اثر حاضر یکی از عکس‌های دوگانه‌ای است که به صورت پانوراما و متشکل از چهار فریم ۱۳۵ نگاتیو سیاه و سفید گرفته شده است؛ یکی پانورامایی از گلزار شهدای خرمشهر و دیگری اثر حاضر از نخل‌های سوخته و سربریده همین شهر. این دو برای عکاس تداعی یک موضوع واحد را دارند، چرا که نخل در فرهنگ جنوب همسان یک انسان است و اشترکات زیادی با انسان دارد؛ به عنوان مثال وقتی سر نخل را می‌زنند برخلاف درختان دیگر، می‌میرد و دیگر جوانه نمی‌زند. نخل‌های سوخته در تمام طول جنگ همچون مردم و بچه‌های خرمشهر و تمامی رزمندگان ایستادگی کردند، چونان که انگار آن‌ها نیز به شهادت رسیدند.