بدون عنوان

توکل اسماعیلی مشهور به «مش اسماعیل» از هنرمندان مطرح مجسمه‌ساز ایران، کار خود را از سال ۱۳۴۲ در دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران شروع و با حمایت، راهنمایی اساتید و در رأس همه پرویز تناولی و مسئولین وقت کشور به موفقیت‌های جهانی دست یافت.

وی که از جمله هنرمندان خود‌آموخته ایران است، در آثارش از مضامین عامیانه، اسطوره‌های آشنای ایرانی و کاراکترهای روزمره در زندگی اجتماعی اطرافش الهام گرفته است. آثار او از سادگی و روانی خاصی برخوردار است که از قالب‌های متعارف موجود در هنر مجسمه‌سازی پیروی نمی‌کند. علاقه و پشتکار وی تؤام با استمرار شگفت‌انگیز وی طی سالیان متمادی موجب گردید که آثارش در کلکسیون‌های شخصی، گالری‌های معتبر ایران و سایر کشورهای جهان به نمایش در آید.

بسیاری از آثار مش اسماعیل در مکان‌های عمومی در معرض دید عموم قرار دارد؛ از جمله مجسمه فلزی رستم و دیو سفید در استادیوم آزادی تهران، درخت مقدس در پارک ملت تهران، مجسمه‌های فلزی بز در پارک جمشیدیه و دانشکده هنرهای زیبا و….

پرویز تناولی در ستایش از این هنرمند می‌گوید: “در دنیا هنرمندانی وجود دارند که بدون تحصیلات و تربیت آکادمیک و با استفاده از هوش و ذوق خود به سوی هنر می‌آیند و کارهای عامیانه انجام می‌دهند، کارهایی که خیلی زود جای خود را در میان مردم پیدا می‌کنند. مش اسماعیل، تنها نمونه از این دست هنرمندان در مجسمه‌سازی ایران است.”