احمد محمدپور

احمد محمدپور از هنرمندان نسل دوم جریان نقاشی‌خط به شمار می‌آید. محمدپور در شهر بابلسرمتولد شد. سال 1350 وارد انجمن خوشنویسان شد و آموختن خط را آغاز کرد. او این دوره را در سال 1365 به پایان برد و از انجمن فارغ‌التحصیل شد. محمدپور در سال 1388 از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نشان درجه یک هنری دریافت کرد. دو سال پس از آن، گواهی تدریسش را از انجمن خوشنویسان ایران کسب کرد. این هنرمند به عنوان مدرس در دانشگاه لیویزان و دانشگاه سوره فعالیت داشته است. او نخستین‌بار آثارش را درسال 1370 به‌صورت انفرادی در گالری سیحون به نمایش درآورد و همکاری با این گالری را در دو نمایشگاه بعدی خود نیز ادامه داد. نخستین حضور بین‌المللی او در نمایشگاه گروهی «با ریشه‌هایم» در گالری کاپیتال آرت لندن رقم خورد. همچنین در پرفورمنسی با عنوان «گفتگوی نقاشی‌خط شرق و غرب» که با موضوع صلح و بیداری جهانی در برلین برگزار شد، همراه با جونگ وون کیم، خوشنویس کره‌ای اثری مشترک خلق کرد و در حاشیه‌ی این رویداد ورکشاپ‌هایی برای آموزش خوشنویسی برگزار نمود.
پشتوانه‌ی خوشنویسی محمد‌پور و خاستگاه آموزشی او، انجمن خوشنویسان، سبب شده تا تعهد به خوشنویسی در آثار نقاشی‌خط او وزن بالایی داشته باشد. اگرچه محمدپور خوشنویسی را به سمت نقاشی سوق می‌دهد، اما در نهایت به اصول و قواعد خط وفادارتر است تا به کیفیات نقاشانه. تسلط او در خط نستعلیق، دستمایه‌‌ی خلق تابلوهای اوست. تکرار و تکثیر کلمات و حروف در تابلوهای بزرگ‌اندازه برای رسیدن به یک بافت زبانی، و ریتم‌ و ضرباهنگ بصری و درنهایت حسی که از دل آن زاده می‌شود شاخص‌ترین وجه این آثار است. بخش‌های مرکزی تابلو اغلب با قلم‌های درشت نوشته می‌شوند و پایه‌ی مرکزی ترکیب‌بندی آثار را پدید می‌آورند و آنچه با قلم‌های کوچک‌تر نوشته می‌شود همچون پژواک فرم‌های اصلی، به سمت کناره‌ها بسط می‌یابد. بهره‌گیری از رنگ‌های آکروماتیک، سیاه و سفید، یا گزینه‌های محدود کروماتیک همچون سرخ، و ایجاد جلوه‌ای محو با رنگ‌مایه‌های روحی‌تر در کناره‌ها تابلو، بافتی ابرگونه ایجاد می‌کند. در تحلیل نهایی این تابلوها همچون اغلب آثار جریان نقاشی‌خط، خط مشی‌ای آذینگرانه و تزئینی را دنبال می‌کنند. 
اولین حضور آثار محمدپور در حراج‌ها به آبان 1391 (اکتبر 2012) به خانه‌حراج میلون و اسوسیز (حراج هنر معاصر و مدرن بین‌المللی) بازمی‌گردد. آثار او تا سال 2021، 5 مرتبه در حراج‌های داخلی و خارجی حضور یافته  و  80 درصد آثارش به فروش رسیده است. گرانترین اثر او تا سال 2021 در چهارمین دوره‌ی حراج تهران در 8 خرداد 1394  به مبلغ 5405 دلار چکش خورده است.