احمدرضا احمدی در سال 1319 در کرمان متولد شد. او در هفت سالگی به همراه خانواده به تهران مهاجرت کرد و دوره‌ی دبیرستان را در دارالفنون گذراند. او در سال 1349در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در بخش موسیقی، مشغول به کار شد و تا سال 1373، یعنی تا زمان بازنشستگی‌اش در کانون باقی ماند.
احمدرضا احمدی را بیشتر به واسطه‌ی اشعارش و بنیان‌گذاری سبک شعر موج نو در ایران می‌شناسند؛ این موج که از شعر نشأت گرفته بود به طور گسترده‌ای بر حوزه‌های دیگر نظیر تأتر، سینما و نقاشی تأثیر گذاشت.
احمدی پس از ابتلا به یک دوره‌ی افسردگی و در پی فرار از آن نقاشی‌کردن را آغاز کرد. او نخستین نمایشگاه نقاشی خود را در سال 1397 در گالری کاما با عنوان «هزار اقاقیا در چشم تو هیچ بود» برگزار کرد. این نمایشگاه شامل نقاشی‌های آبرنگ این هنرمند بود. پس از استقبال خوب مخاطبان از این نمایشگاه، نقاشی‌کردن برای احمدرضا احمدی به یک فعالیت روزانه بدل شد. او پس از این نمایش در چندین نمایش گروهی دیگر نیز شرکت کرده و با گالری‌هایی نظیر افرند و آرتیبیشن همکاری داشته است.
