نگاهی بر آثار
علی اتحاد، هنرمند معاصر، اجراگر، پژوهشگر فرهنگی-هنری و کیوریتور، در شهر ساری متولد شد. او در مسیر هنری خود از رسانه‌های جدید بهره می‌برد. او در زمینه‌های متنوعی همچون ویدئوآرت، اودیو آرت، دیجیتال مدیا، ویدئو اینستالیشن پرفورمنس و ... دست به تجربه‌ی خلاقه زده است. او در دو دهه‌ی اخیر آثار خود را در شهرهای سراسر جهان همچون بلگراد، ملبورن، قاهره، برلین و ... به نمایش درآورده است. موضوع محوری آثار او پیوند ادبیان و زبان با رسانه‌های جدید هنری است. اتحاد در زمینه‌ی پژوهش نیز بسیار فعال است و مقالات و کتاب‌های متعددی در باب، هنر، فرهنگ و حکمت تألیف کرده است.
اتحاد دوره‌های مختلف آثار خود را ذیل یک ایده‌ی کلی خلق می‌کند؛ «مجموعه‌ی رازورزی» نامی است که بر کلیت ایده‌ی خود نهاده و آن را در قالب پروژه‌‌ای و فصل فصل پیش می‌برد. فصل نخست این مجموعه در فاصله‌ی سال‌های 1385 تا 1394 شکل گرفت، مجموعه‌ای که از بیست و چهار قسمت مختلف تشکیل شده بود و از آن پس وارد فصل دوم این پروژه شده و آن را پی گرفته است.
چهارمین قسمت از «مجموعه‌ی رازورزی» ویدئو-اینستالیشنی تحت عنوان «بی‌نام» بود که در سال 1387 در گالری طراحان آزاد اجرا شد و سپس در گالری دیزاینترنسفر و تایپو برلین نیز به نمایش درآمد. «پیمان شکنی» عنوان پرفورمنسی بود که به عنوان نهمین قسمت از این مجموعه در اکتبر 2010 در شهر بروژ به اجرا درآمد. اتحاد در قسمت بیست و یکم از پروژه‌ی خود به سراغ رمان مشهور اورهان پاموک، «نام من گل سرخ» رفت و ویدئو چیدمانی تعاملی را بر اساس آن در گالری خاک نمایش داد. او در طول قسمت‌های پروژه همواره پیوند خود را با ادبیات و تئاتر حفظ کرده است. پرفرورمنس- تئاتری به نام «مرثیه‌ای برای کتاب‌سوزی‌ها» که در سال 1393 با حضور بازیگرانی همچون بابک حمیدیان، هانیه توسلی و ... اجرا شد نمونه‌ی خوبی از این پیوند بینارشته‌ای در آثار اتحاد است.
اتحاد در مقام فردی اهل پژوهش و نظریه، گفتگوهایی در مباحث مربوط به پرفورمنس-آرت و تئاتر اجرایی داشته است. او مقالات متعددی در زمینه‌ی هنر معاصر و هنر مدرن نیز تألیف کرده است. اتحاد در کسوت کیوریتور نیز، پروژه‌ی دنباله‌دار «خودنگاره‌ها» را از سال 1388 کلید زده که مبتنی بر آثار عکس‌محور هنر معاصر ایران است.
اثر ویدئو-چیدمانی از علی اتحاد در مرداد 1400 (آگوست 2021) به خانه‌حراج تهران بازمی‌گردد. این اثر که «خانه‌ی خیال» نام داشت در چهاردهمین دوره‌ی حراج تهران به مبلغ 3200 دلار چکش خورد.
اتحاد دوره‌های مختلف آثار خود را ذیل یک ایده‌ی کلی خلق می‌کند؛ «مجموعه‌ی رازورزی» نامی است که بر کلیت ایده‌ی خود نهاده و آن را در قالب پروژه‌‌ای و فصل فصل پیش می‌برد. فصل نخست این مجموعه در فاصله‌ی سال‌های 1385 تا 1394 شکل گرفت، مجموعه‌ای که از بیست و چهار قسمت مختلف تشکیل شده بود و از آن پس وارد فصل دوم این پروژه شده و آن را پی گرفته است.
چهارمین قسمت از «مجموعه‌ی رازورزی» ویدئو-اینستالیشنی تحت عنوان «بی‌نام» بود که در سال 1387 در گالری طراحان آزاد اجرا شد و سپس در گالری دیزاینترنسفر و تایپو برلین نیز به نمایش درآمد. «پیمان شکنی» عنوان پرفورمنسی بود که به عنوان نهمین قسمت از این مجموعه در اکتبر 2010 در شهر بروژ به اجرا درآمد. اتحاد در قسمت بیست و یکم از پروژه‌ی خود به سراغ رمان مشهور اورهان پاموک، «نام من گل سرخ» رفت و ویدئو چیدمانی تعاملی را بر اساس آن در گالری خاک نمایش داد. او در طول قسمت‌های پروژه همواره پیوند خود را با ادبیات و تئاتر حفظ کرده است. پرفرورمنس- تئاتری به نام «مرثیه‌ای برای کتاب‌سوزی‌ها» که در سال 1393 با حضور بازیگرانی همچون بابک حمیدیان، هانیه توسلی و ... اجرا شد نمونه‌ی خوبی از این پیوند بینارشته‌ای در آثار اتحاد است.
اتحاد در مقام فردی اهل پژوهش و نظریه، گفتگوهایی در مباحث مربوط به پرفورمنس-آرت و تئاتر اجرایی داشته است. او مقالات متعددی در زمینه‌ی هنر معاصر و هنر مدرن نیز تألیف کرده است. اتحاد در کسوت کیوریتور نیز، پروژه‌ی دنباله‌دار «خودنگاره‌ها» را از سال 1388 کلید زده که مبتنی بر آثار عکس‌محور هنر معاصر ایران است.
اثر ویدئو-چیدمانی از علی اتحاد در مرداد 1400 (آگوست 2021) به خانه‌حراج تهران بازمی‌گردد. این اثر که «خانه‌ی خیال» نام داشت در چهاردهمین دوره‌ی حراج تهران به مبلغ 3200 دلار چکش خورد.
گران ترین اثر
اولین حضور در حراج
۱۳۹۱۲
تعداد حضور در حراج
۲
تعداد آثار درحراج
-۱۷%
میانگین رشد ارزش آثار
۳٬۹۴۵ دلار آمریکا
میانگین قیمت فروش
۷٬۸۹۰ دلار آمریکا
مجموع فروش
۱۰۰%