بهنوش فروتن، گالری‌دار و نقاش در شهر تهران به دنیا آمد. او از همان دوران کودکی به نقاشی علاقه نشان داد. در 18 سالگی تصمیم گرفت تا نقاشی را به شکلی حرفه‌ای‌تر دنبال کند. نزد طبسی‌نژاد و بعدتر عباس کاتوزیان تعلیم نقاشی دید و کار خود را با کپی از آثار نقاشان مشهور آغاز کرد. سال 1388 گالری شکوه را راه‌اندازی کرد و گالری خود را با کارنمایی از آثار سیاوش مظلومی‌پور افتتاح کرد. این گالری رفته‌رفته جایگاه و اعتبار درخوری یافت و تمرکز خود را بر هنرهای مفهومی و هنرهای تجسمی گذاشت. در این بین آثاری با تکنیک‌های رنگ روغن، آبرنگ، كاريوگرافي و خط جایگاه ویژه‌ای داشته‌اند.
فروتن هنرمندی نسبتاً کم‌کار به شمار می‌رود و در دوره های مختلف کاری‌اش شیوه‌های مختلفی را، از نقاشی بازنمایانه تا نقاشی انتزاعی را آزموده است. فروتن در توصیف این ویژگی مسیر هنری خود می‌گوید: ایده برای من بسیار مهم است و همیشه باید بنشینم فکر کنم که چه حرفی می‌خواهم بزنم من دوست ندارم خودم را تکرار کنم و روی همین حساب سبک‌های نقاشی مختلفی را آزموده‌ام. تقریباً همه‌ی سبک‌ها به جز نقاشی‌خط. در یک دوره‌ی کاری فقط درهای قدیمی را نقاشی می‌کردم و در دوره‌ی دیگر سراغ کهکشان‌ها رفتم. بعد از کهکشان نوبت کشیدن مجموعه‌ای از دریاها بود.
تعدادی از نقاشی‌ها و طراحی‌های این هنرمند در دوره‌های مختلف حراج تهران عرضه شده و به فروش رسیده‌اند. نخستین حضور او در حراج تهران (دومین دوره‌ی هنر مدرن و معاصر ایران)، در خرداد 1392 با طراحی‌ای بدون عنوان از مجموعه‌ی درختان رقم خورد.
