بیتا وکیلی، نقاش معاصر در سال 1352 در تهران متولد شده است. وکیلی نقاشی را از دوران دبیرستان اغاز کرد. سپس به دانشگاه هنر و معماری رفت و سال 1373 لیسانس نقاشی خود را دریافت کرد. درجه‌ی کارشناسی ارشد رشته‌ی نقاشی را در دانشگاه هنر تهران دنبال کرد و سال 1379 از این دانشگاه فارغ‌التحصیل شد. او عضو انجمن نقاشان ایران و عضو موسسه‌ی توسعه‌ی هنرهای تجسمی است. آثار وکیلی در بیش از 80 نمایشگاه گروهی در ایران، دبی، کانادا، ارمنستان و فرانسه حضور داشته است.
ترکیب مادیت، جنس رنگ و زمینه‌ی کار در نقاشی‌های بیتا وکیلی با فرم‌های معنادار از مشخصه‌های اصلی آثار وکیلی است. رنگ‌گذاری جرمی و اهمیتی که به فیزیکالیته‌ی رنگ می‌دهد، خود رنگ‌ماده و عمل نقاشانه را در مقام موضوع نقاشی قرار می‌دهد. بافت‌های برجسته‌ی تابلوهای او نقاشی‌های آنسلم کیفر را به یاد می‌آورد. در مسیر حرفه‌ای این نقاش کارهای او به تدریج سمت و سوی انتزاعی‌تری پیدا کرده است. پس از مدتی تصویر کردن اتفاقات طبیعی برای او کافی نبود و به گفته خودش به دنبال عطر و طعم فضا می‌گشت. او به‌واسطه‌ی این بیان انتزاعی به مکاشفه در جهان فرم‌ها و احساسات می‌پردازد. خلوص بیانی او این امکان را به مخاطب می‌دهد که برداشت‌های معنایی متعدد و بی‌انتهایی از اثر داشته باشد. خلاقیت و ابهام این آثار جهانی از معنا در فرم‌های بی‌بدیل و تازه را برابر نگاه مخاطب می‌گستراند. مجموعه آثار بیتا وکیلی در کتابچه‌ای جمع‌آوری شده و توسط نشر ایده به چاپ رسیده است.
زبان بصری معاصر وکیلی، آثارش را از مرزهای ایران فراتر برده است. بازار هنر استقبال زیادی نسبت به آثار این هنرمند نشان داده است. در سال 1395، فروش یکی از آثار وکیلی در دوازدهمین حراجی کریستیز به مبلغ 48000 دلار نام او را به عنوان گران‌ترین هنرمند زن خاورمیانه ای ثبت نمود.
