ژیلا کامیاب

ژیلا کامیاب، مدرس هنر، سرامیک‌کار و نقاش معاصر در شهر کرمانشاه متولد شد. او در سال 1355 در دانشکده‌ی هنرهای تزئینی شروع به تحصیل کرد و بعد از وقفه‌ای ادامه‌ی تحصیلاتش را در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد در دانشکده هنر و معماری تهران مرکز سپری کرد و در سال 1373 از همین دانشگاه فارغ التحصیل شد. سپس به عضویت هیئت علمی در گروه معماری تهران جنوب درآمد و به مدت 30 سال در دانشکده های هنری به تدریس در زمینه‌ی طراحی صنعتی و گرافیک پرداخت.

کامیاب در سال 2003 برای آموختن تکنیک‌های سرامیک راکو به آتلیه میه‌ی فرانسه رفت و در دوره‌ی آموزشی این موسسه شرکت کرد. او در دومین دوسالانه‌ی نقاشی ایران نیز شرکت کرد و در این رویداد برگزیده شد. او همچنین لوح افتخار پژوهش در تکنیک راکوی سرامیک را نیز در کارنامه‌ی خود دارد. سال 1373 نخستین کارنمای انفرادی ژیلا کامیاب در تالار صدا و سیما برگزار شد. این هنرمند آثار خود را در کارنماهای «تجلی احساس» و چندین کارنمای گروهی دیگر در داخل و خارج از ایران به نمایش گذاشته است. از این میان می‌توان به شرکت در شهرک بین‌المللی هنرمندان پاریس و نمایش گنجینه‌ی فرهنگسرای نیاوران در دوبی اشاره کرد.

نقاشی‌های نیمه‌انتزاعی کامیاب با لکه‌‌رنگ‌های گرم و درخشان حسی از طبیعت را القاء می‌کنند. درختان و سنگ‌ها موضوعات مورد علاقه‌ی این نقاش هستند. سهراب سپهری پیش‌تر به این موضوعات توجه نشان داده بود، با این تفاوت که نقاشی‌های او از دل بازنمایی چکیده‌نگارانه شکل می‌گرفت اما کامیاب برداشتی کاملا حسی و بیانگرانه را دنبال می‌کند و بیش از پایبندی به عینیت این عناصر به بیان نقاشانه وفادار است. گستره‌های جرمی و روحی رنگ با گوشه‌های سیقل خورده‌شان کنار هم قرار می‌گیرند و به فراخور موضوع هر تابلو تخته سنگ یا سرشاخه‌ی درختی را تداعی می‌کنند. گاهی چند قلم‌ضربه‌ی سرخ در جوار این سنگ‌ها شمه‌یی چکیده و منتزع از گل‌ها به دست می‌دهد. کامیاب عمق را از مناظر حذف می‌کند و عناصر را به سطح بوم می‌کشاند؛ تقدم و تأخر مکانی عناصر از دل چینش لایه‌لایه و هم‌پوشانی سطوح پدید می‌آید. گزینه‌های رنگی او رنگ‌و‌بویی لطیف و تغزلی به تابلوها می‌بخشند. انتزاع تغزلی کامیاب و طرز قلم‌ضربه‌هایش، برخی از آثار فریده لاشایی را به یاد می‌آورد. برخی از سرامیک‌های او نیز ملهم از فرم و رنگ کاشی‌های خشتی در معماری سنتی ایران است. او با استفاده از سرامیک فرم‌های سنگی‌شکلی خلق کرده و آن‌ها در قالب چیدمان و هنر محیطی، همراه با نقاشی‌هایش به نمایش درآورده است.