لیلی متین دفتری

لیلی متین‌دفتری از هنرمندان پیشرو در هنر نقاشی ایران است. در کودکی به انگستان رفت و در سال 1335 در مدرسه هنرهای زیبای اسلِید در یونیورسیتی کالج لندن در رشته نقاشی و مجسمه‌سازی و سپس در هنرکده کمبِروِل تحصیل کرد. در سال 1339 به ایران بازگشت و تا سال 1344 به تدریس مجسمه‌سازی در دانشکده هنرهای زیبای تهران مشغول شد. در دومین، سومین و پنجمین بی‌ینال تهران آثارش به نمایش درآمد و در پنجمین بی‌ینال جایزه گرفت. نخستین نمایشگاه انفرادی‌اش را در نگارخانه بورگز تهران در سال 1345 برپا کرد. در سال 1355 در هشتمین نمایشگاه بین‌المللی نقاشی کانی سورمِر شرکت کرد. اولین حضور متین دفتری در حراج‌ها به سال 1387 (اکتبر2008) به خانه‌حراج کریستیز بازمی‌گردد.

لیلی متین دفتری در ابتدا آثار خود را با رویکردی اکسپرسیونیستی پدید آورد. سال‌های آموزش متین‌دفتری در انگلیس که همزمان با شکل‌گیری جنبش مینی‌مالیسم بود، سبب شد تحت تأثیر این سبک، از اوایل دهه 1340 سبک و سیاق شخصی خود را بر مبنای زبانی ساده و حضور رنگ‌های تخت و اشکال بدوی شکل دهد. او از رنگ‌های ملایم و خالص به خصوص سفید و فرم‌های ساده برای بیان هنری خود استفاده می‌کرد. فضاهای خالی بوم در آثار او نقش مهمی در ایجاد ترکیب‌بندی‌های متوازن و آرام ایفا می‌کنند. مضامین او متشکل از موضوعات ساده شامل تکچهره‌ها و اشیای روزمره، در بستری محکم و دقیق شکل می‌گیرند. سه دوره مهم آثار او عبارتند از: مجموعه‌های اولیه‌اش که تنه‌های درختان را با شاخ و برگ‌های تازه با زبانی متفاوت و ساده به نمایش می‌گذاشت. در دوره‌ای به نقاشی از ماهی‌ها با رنگ‌های ساده می‌پرداخت که پختگی خط و شکستگی و زاویه‌دار بودن خطوط به سادگی اثر کمک دوچندان می‌کرد. نقاشی‌های فیگوراتیو و تکچهره‌ها موضوع دیگر آثار اوست که با سادگی قلم، خط و رنگ، توازن برابری را در کل اثر به وجود آورده است. او همچنین در دوره‌ای به روش سیلک‌اسکرین آثاری با بیانی طنزآمیز پدید آورد. 

لیلی متین‌دفتری درباره شکل‌گیری آثارش می‌گوید: «من اغلب نمی‌دانم که چه می‌خواهم بکشم. یعنی چیزی را که شروع می‌کنم، اصلاً قبلاً درباره‌اش فکر نکرده‌ام و یا اگر فکر کرده‌ام در آخر سر آن چیزی که کشیده شده، آن چیزی نیست که می‌خواسته‌ام بکشم، همیشه چیز دیگری شده و بسیار متفاوت با فکر اولیه‌اش». آثار لیلی متین دفتری در نمایشگاه‌های متعدد انفرادی و گروهی در ایران و خارج از کشور به نمایش گذاشته شده است. او که از سال 1357 در پاریس اقامت گزیده بود، در همانجا درگذشت.