ام اسمارت

ام اسمارت با نام اصلی مهدی نعمتی در سال 1377 در تهران متولد شد. او دانش‌آموخته‌ی رشته‌ی معماری در دانشکده‌ی هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی تهران است. او فعالیت حرفه‌ای خود در حوزه‌ی نقاشی را به سرعت آغاز کرد.

ام اسمارت در سال 1396 اولین نمایشگاه انفرادی‌اش را در گالری دلگشا برپا کرد. او نمایشگاه‌های زیادی در داخل و خارج از ایران برگزار کرده است که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به نمایشگاه گروهی، «آینده‌ی هنر چیست؟ فراخوان» در تِیت مدرن لندن و «روز نو، موج نو» در گالری ایبو پاریس اشاره کرد. ام اسمارت از میان گالری‌های داخل ایران با گالری اُ، هما، بنیاد لاجوردی، سرادی‌پور، آرتیبیشن و سو همکاری داشته است.

علاقه‌ی ام اسمارت به جریان‌های فرهنگی معاصر مانند پاپ، پانک و نزدیکی به فضای معاصر هنرهای بصری، باعث منحصربه‌فردبودن کار او در میان هم‌نسلانش و همچنین توجه‌ بین‌المللی به آثارش شده است؛ آثار ام اسمارت بارها در حراج بونامز به فروش رسیده‌اند.

با این حال داستان شهرت ام اسمارت و عده‌ای از دوستانش در فضای هنرهای بصری به نمایشگاه «سوت شرقی» به کیوریتوری فریدون آو برمی‌گردد. او در این‌باره می‌گوید: « ما تعدادی نقاش جوان بودیم که در جریان نمایشگاه‌ها و فعالیت‌های یکدیگر با هم آشنا شدیم و بعد دوستی ما به جایی رسید که تصمیم گرفتیم یک گروه تشکیل دهیم و با هم کار کنیم. اینکه یک عده با هم به تولید اثر هنری بپردازند به آنها قدرت می‌دهد؛ ما نیز زمانی که کار گروهی را شروع کردیم، تأثیر کارها و نمایشگاه‌های‌مان خیلی بیشتر شد. این تجربه‌ای ویژه برای ما بود. پیش از شکل‌گیری گروه شباهت‌هایی در آثارمان وجود داشت اما وقتی آدم‌ها با هم معاشرت می‌کنند و بیشتر یکدیگر را می‌شناسند شباهت‌های آن‌ها بیشتر می‌شود. این شباهت‌هایی که در آثارمان به وجود آمد تبدیل به رویکردی شد که هم‌اکنون از لحاظ تصویری و رفتاری گروه سوت شرقی به آن شناخته می‌شود.»

آثار ام اسمارت را به دو دسته‌ی آثار سیاه‌وسفید و آثار رنگی می‌توان تقسیم کرد. فضای آثار سیاه‌وسفید ام اسمارت یادآور فضای آثار چاپ دستی است و فرم و محتوای کارها یادآور چاپ‌های دستی پیکاسو است. ویژگی بارز آثار رنگی ام اسمارت، وجود رنگ‌های متضاد، درخشان و گاهی شبرنگی است. همچنین فرم‌های مشابه اعضای بدن از قبیل دهان، چشم و دست در هر دو دسته از آثار او تکرار می‌شوند. ترکیب‌بندی‌های شلوغ، نامتعارف و غیرمرکزگرا از ویژگی‌های آثار متاخر ام اسمارت است.