محمود سبزی

صرف‌نظر از برخی تناقض‌های نظری، نقاشی‌های محمود سبزی را می‌توان نوعی نسخه‌ی بومی‌‌ پاپ‌آرت قلمداد کرد. او علاوه بر این آثار شناخته‌شده‌اش، تجاربی در زمینه‌ی اکسپرسیونیسم انتزاعی و نقاشی‌های فیگوراتیو تغزلی نیز داشته است. سبزی در شهر همدان متولد شد و به همراه خانواده به اهواز مهاجرت کرد. او از کودکی به هنر نقاشی علاقمند شد اما تحصیلات دانشگاهی خود را در زمینه‌ی مهندسی کشاورزی دنبال کرد و درجه‌ی کارشناسی این رشته را از دانشگاه جندی‌شاپور اهواز دریافت کرد. دوره‌ی اول کاری او حال‌و‌هوایی واقع‌گرایانه داشت. زندگی او در اهواز با جنگ 8 ساله مقارن شد و این مسئله تأثیر عمیقی بر ذهنیات و هنر او بر جا گذاشت. او در به‌صورت داوطلبانه در میدان جنگ حضور یافت و بعدتر طراحی‌های با موضوع میراث جنگ و آوارگی جنگ‌زدگان خلق کرد. سال پنجم جنگ بود که به آلمان مهاجرت کرد و سپس راهی امریکا شد و در جنوب کالیفرنیا اقامت گزید. سبزی سال 1378 نخستین نمایشگاه انفرادی آثار خود را در سال 1378 در ویند گالری ژاپن برگزار کرد. سال 1386 مجموعه‌ای از نقاشی هایش را با عنوان «نخستین تأثیر» در گالری پالم هاربور فلوریدا به نمایش درآورد. او در ادامه‌ی مسیر هنری خود نمایشگاه‌های متعددی در مراکز هنری کشورهای امریکا، فرانسه، انگلیس و ژاپن برگزار کرده است. سال 1390 پس از دوری بلندمدت این هنرمند از فضاهای هنری ایران، نخستین کارنمای انفرادی‌اش را در گالری طراحان آزاد برگزار نمود و همکاری‌اش را تا امروز با این گالری ادامه داده است. 
او در نقاشی‌های خود مولفه‌های پاپ آرت را با نقش‌مایه‌های متعلق به سنت تذهیب و کتابت ایرانی-اسلامی درمی‌آمیزد. این نقش‌مایه‌ها از سویی خصلت آذین‌گرانه دارند و حاوی رنگ‌و‌بویی بومی‌اند، از سویی دیگر همنشینی این عناصر سنتی با بستر مدرنیستی خصلتی پارادوکسیکال به نقاشی‌های او می‌بخشند. او در برخی از نقاشی‌هایش مستقیماً از آثار مشهور اندی‌وارهول، نظیر تابلوی مرلین مونرو و مارلون‌براندو بهره می‌برد و عناصر تزئینی نظیر شمسه را همچون مُهر سنت بر سطح این تصاویر می‌نشاند. اگرچه این طرز بهره‌گیری ممکن است سردستی به نظر برسد، اما شاید نهایتاً با ایده‌های مرکزی پاپ آرت هم‌خوان باشد. با این حال پاپ‌آرت عنوان دقیقی برای آثار سبزی نیست. او برخلاف اصول و مبانی پاپ‌آرت، عناصر هنر عامه‌ی بومی را دست‌مایه‌ی کارهای خود قرار نمی‌دهد و قطب ایرانی کار خود را از سنت وام می‌گیرد. در برخی دیگر از نقاشی‌های سبزی، (هم‌سو با بسیاری از جریان‌های هنری سال‌های اخیر) از عکس‌های قجری زنان و مردان درباری استفاده می‌شود. او این کلاژهای تصویری را نیز  با حاشیه‌های تزئینی قاب می‌گیرد. نهایتاً در هر دو گروه سبزی برداشتی صوری از سنت هنری دارد که حاوی باری اگزوتیک و توریستی است. سبزی به‌موازات آثار مذکور در زمینه‌ی نقاشی انتزاعی نیز تجاربی داشته است که یادآور اکسپرسیونیزم انتزاعی‌اند. او در این سری از نقاشی‌هایش طیف متنوعی از رنگ‌های خاکستری را همچون توده‌ای طوفانی و پیچان بر سطح بوم می‌نشاند. برخی دیگر از نقاشی‌های او، تصاویری عموماً عاشقانه و تغزلی‌اند که از حیث رنگ‌بندی و علاقه به آذینگری، حال و هوایی شبیه به نقاشی‌های ماتیش دارند.
اولین حضور آثار سبزی در حراج‌ها به فروردین 1391 (آوریل 2012) به خانه‌حراج کریستیز بازمی‌گردد. آثار او تا سال 2021، 17 مرتبه در حراج‌های داخلی و خارجی حضور یافته  و  88 درصد آثارش در حراج‌های بین‌المللی به فروش رسیده است. گرانترین اثر او تا سال 2021، نقاشی «رنگ گل و نسرین» در چهارمین دوره‌ی حراج تهران به مبلغ 18018 دلار در 8 خرداد 1394چکش خورده است.