مهدی احمدی

مهدی احمدی نقاش و بازیگر متولد 1345 در تهران است. او در ذهن بسیاری به عنوان بازیگر ماندگار شده است، اما پیش از آن نقاش بوده است. احمدی معتقد است که نقاشی را با هیچ چیز دیگری عوض نمی‌کند و همواره برای نقاشی اهمیت بیشتری قائل است. پرستو رجایی، نقاش و نویسنده، همسر اوست.

مهدی احمدی به مدت دو سال در رشته‌ی معماری دانشگاه علم و صنعت تحصیل کرد اما پس از آن تغییر رشته داد و در نهایت مدرک کارشناسی گرافیک را از دانشگاه هنر تهران گرفت. احمدی همزمان با تحصیل، در کلاس‌های احمد وکیلی به مدت پنج سال طراحی و نقاشی آموخت و برای تقویت ارتباطش با تئوری هنر، در دوره‌های «تاریخ هنر» و «تجربه‌ی عملی سبک‌های نقاشی» روئین پاکباز نیز شرکت کرد. در این میان در سال 1369 در فیلم «کوچه‌های عشق» خسرو سینایی بازی کرد و رسماً به عرصه‌ی بازیگری نیز وارد شد. او همچنین شاگرد هنرمندانی از جمله غلامحسین نامی، مرتضی ممیز، گیزلا وارگا سینایی و فرح اصولی بوده است. 

او نخستین نمایشگاه انفرادی خود را در سال 1372 در گالری ایندیویجوال تهران برگزار کرد و تاکنون در بیش از 50 نمایشگاه داخلی و خارجی شرکت داشته است، از شرکت در دوسالانه‌های نقاشی موزه هنرهای معاصر تهران در اوایل جوانی گرفته تا شرکت در بینال تصویرسازی در کشور پرتغال. مهدی احمدی همکاری با گالری‌های هما، هور، سایه و سین را نیز در کارنامه‌ی خود دارد.

با نگاهی به نقاشی‌های مهدی احمدی به راحتی می‌توان ردپای نگارگری ایرانی را در آن‌ها یافت. فیگور زن که در اکثر آثار احمدی حضور دارد -و غالباً در مرکز تصویر قرار می‌گیرد-  زنی با ویژگی‌های زن شرقی است؛ اگرچه ظاهری مدرن دارد اما بی‌زمان و بی‌مکان است. علاوه بر فیگورها، فضای غالب آثار او نیز پیوند غیرقابل‌انکاری با موتیف‌های شرقی دارد. برای مثال در مجموعه‌ای که در سال 1396 در گالری هور نمایش داده شد، این نقش‌مایه‌ها در قالب پترن‌های شبه‌اسلیمی که به وضوح یادآور فرش ایرانی است، ارائه شده بود. در این مجموعه، خطوط بیرونی فیگورها به صورت دو یا سه لایه تصویر شده‌اند؛ عدم قطعیتی در جای‌گذاری خط جداکننده‌ی فیگور از فضا، که می‌تواند یادآور عدم قطعیت در زمانی باشد که فیگورِ تابلو در آن زندگی کرده است. دغدغه‌ی تلفیق طراحی و نقاشی، در آثار اخیر احمدی بیش از پیش خود را نشان می‌دهد. این دغدغه نه تنها در نقاشی‌ها، بلکه در طراحی‌های او نیز مشهود است؛ یعنی طراحی‌ها نیز به سبک نقاشی نزدیک شده‌اند.