میشا (میکائیل) شهبازیان، نقاش ایرانی، زاده‌ی 1283 است. شهبازیان در مدرسه‌ی صنایع مستظرفه زیر نظر محمد غفاری (کمال‌الملک) به هنرآموزی پرداخت و به مدت دو سال نزد پل ماکی (مارک)، هنرمند روسی، آموزش دید. آثارِ خود را در انجمن روابط فرهنگی ایران و اتحاد شوروی (1327) و تالار باشگاه ارامنه تهران (1350) نمایش داد. وی در سال 1355 چشم از جهان فروبست.
شهبازیان به گروه نقاشان «مکتب آبرنگ اصفهان» یا «نقاشان جلفای نو» تعلق دارد. عمده آثار این گروه از هنرمندان از مناظر طبیعی، بناهای تاریخی و صحنه‌های روستایی است که با آبرنگ خلق شده‌اند، گرچه شهبازیان در تصویر کردن سوژه‌های خود از رنگ روغن نیز بهره برده است. رنگ‌های درخشان، حرکت سیال قلم و شکل‌های ساده از ویژگی‌های بارز کار اوست.
نقاشی‌های میشا شهبازیان ویژگی مستندنگارانه دارند و ابنیه تاریخی ایران را ثبت کرده‌اند. از نمونه‌های بارز آن، آبرنگ مدرسه چهارباغ اصفهان است، این اثر، همچنین نخستین اثر از شهبازیان است که در حراج‌ها عرضه شده است.
