سمیرا اسکندرفر، عکاس، فیلمساز، نقاش و نویسنده در شهر تهران متولد شد. سال 1380 او درجه‌ی کارشناسی خود را در رشته‌ی مهندسی مواد از دانشگاه بین‌المللی امام‌خمینی قزوین دریافت کرد. سپس به دانشگاه هنر تهران رفت و تحصیلات خود را در رشته‌ی کارگردانی انیمیشن ادامه داد. اگرچه در نهایت این دوره را نیمه کاره رها کرد. در این دوره به خلق آثاری در مدیوم‌های عکاسی، عکس و ویدئوآرت پرداخته و آثار خود را بصورت مستمر و مداوم به نمایش گذاشته است.
نخستین نمایشگاه انفرادی این هنرمند با عنوان «ته مانده‌ی روز» در سال 1382 در گالری لاله‌ی تهران برگزار شد. یکسال پس از آن دومین نمایشگاه انفرادی خود را در گالری آزاد تهران برگزار کرد. پس از آن در نمایش‌های بعدی خود، همکاری با این دو گالری را ادامه داد. اسکندرفر به موازات رشته‌های مذکور فیلم‌سازی را نیز پی گرفته است. او در کارگاه‌های آموزشی عباس کیارستمی شرکت داشته و سه فیلم بلند و هجده فیلم کوتاه در کارنامه‌‌ی خود دارد. اولین فیلم بلند این هنرمند با نام «روت کانال» در سال 1392 ساخته شد. ویدئو آرت‌هایی از اسکندرفر توسط گالری تیت و NVK خریداری شده است.
اسکندرفر علاقهی زیادی به پرتره‌نگاری دارد. او در پرتره‌هایی که از مردان، زنان و دختربچه‌ها نقاشی می‌کند، رویکردی روانشناختی دارد و آثار او کنکاشی در عوالم روانی و احساسات انسانی است و از این حیث کارهای نقاش انگلیسی، لوسین فروید را به یاد می‌آورند. او با اغراق‌ها و دفورماسیون‌هایی که در تناسب اجزای چهره، همچون چشم‌ها، بینی و فک ایجاد می‌کند، بر بار روانی پرتره‌هایش می‌افزاید. خصلتی که در دوره‌ی دیگری از کارهای او با نهادن ماسکی بر چهره‌ی زنان، شکل سایکوتیکی می‌یابد و این دغدغه را تا مرزهای هویت انسانی گسترش می‌دهد.
