در معماری، پشت بند ها و تکیه گاه ها عناصری پنهان اما حیاتی اند، ساختارهایی که فشار را مهار می کنند و پایداری را ممکن می سازند.
در زندگی نیز، آنچه ما را از فروپاشی باز می دارد، گاه آشکار و گاه در سکوت و ناپیدا، در پس زمینه ای از باور ها، خاطرات، روابط و امیدها حضور دارد.
این محموعه نگاهی است به مفهوم پایداری درونی و بیرونی، به ستون هایی که آشکار ا ما را نگه می دارند و پشت بند هایی که در خفا از ما حمایت می کنند.
