امساک

«امساک» با تکیه بر تأملی در نسبت میان انسان معاصر و طبیعت شکل گرفته است؛ نسبتی که در جهان امروز نه به‌تمامی گسسته، بلکه دچار تغییر، فاصله و بازتعریف شده است. این فاصله، اگرچه می‌تواند یادآور نوعی از دست‌رفتگی و بیگانگی باشد، اما در عین حال فرصتی است برای تامل دوباره، نگاهی نو و شاید امکانی برای بازآفرینی پیوندی آگاهانه‌تر.
در مسیر تحول تاریخی، طبیعت همواره منبع تغذیه، الهام، تداوم حیات و سرچشمه‌ی ادراک انسان بوده است. با این حال، در مواجهه با جهان مدرن، شیوه‌های زندگی، کار و ادراک انسان دگرگون شده و در نتیجه، رابطه‌ی ما با طبیعت نیز به نحوی دیگر شکل گرفته است. «امساک» به این تغییرات به چشم امکانی برای گفت‌وگو می‌نگرد: گفت‌وگویی میان گذشته و حال، میان فاصله و نزدیکی، و میان خاطره و میل.
آثار گردآمده در این نمایشگاه، هر یک به‌گونه‌ای تجربه‌ی فردی هنرمند از این نسبت را بازتاب می‌دهند؛ گاه با تاکید بر جنبه‌های فراموش‌شده یا نادیده‌مانده، و گاه با جست‌وجوی زیبایی، سکون یا رازآلودگی‌ای که هنوز در لایه‌های پنهان زندگی شهری و معاصر جاری‌ست. این آثار تلاشی‌اند برای فهم و احساس دوباره‌ی طبیعت، نه لزوماً در بازگشت به آن، بلکه در بازشناسی حضورش در زیست جهان اکنون.
«امساک» مخاطب را به تأملی دوباره دعوت می‌کند: تاملی در باب نسبت انسان و طبیعت، نه از منظر فقدان صرف، بلکه با نگاهی به ظرفیت‌های نوپدید این رابطه. شاید این فاصله، اگر آگاهانه دیده شود، بتواند به درکی ژرف‌تر، ارتباطی معنادارتر و زیستی همدلانه‌تر منجر شود.